روايه بنت الوزير كامله

بحب وحس بعقلانيتها فأعطاه الشجاعه يكمل ويقول بس فى غلطات تغتفر وفى غلطات مستحيل تتنسى 
ردت بهدوء بس ربك غفور رحيم ولو ربنا بيغفر فاحنا مين عشان نعاقب أو نشيل الواحد هم فوق ندمه 
مسك اديها وتخيل أنه قاعد قدام أمه من حنيه كلامها وقال برغرغه دموع انا مكنتش حاسس انى بغلط وكنت شايف انى ماشى صح وباخد حقى بس بس من لما انتى دخلتى على حياتى صحيتى ضميرى وخلتينى لأول مرة اخاڤ اخاڤ انى اخسرك ياكارما انا حقيقى مبقتش عايز حاجه من الدنيا غيرك وخاېف أن ربنا يعاقبنى فيكى انا ندمان وعايزك تساعدينى وتمسكى ايدى ومتسبنيش 
نزلت دموعه من ۏجع كلامه وقهره قلبه فابصتله بحنيه ومسحت دموعه بأديها وقالتله بحنيه انا جمبك ولو صعب عليك تحكيلى فأنا يكفينى انك عارف بغلطك وندمان عليه وانا هساعدك ومش هسيبك صدقنى 
باس اديها بحب وهو بياخد نفس عميق وبيبص لعنيها بدموع وقال انا مش عارف ايه الحلو اللى عملته فى حياتى عشان ربنا يبعتك عليا هديه ونعمه كبيرة اوى مكنتش حاسس بيها بس فجاه لقتنى مرتحلها وبحبها 
بربشت بعيونها بخجل فاقرب وشه منها وقال أيوة بحبك ياكارما انتى البنى ادمه الوحيدة اللى حسيت بحنان امى فيها 
ابتسمت وقالت له بدموع وانت الشخص الوحيد اللى حسسنى بالأمان اللى كنت مفتقداه 
بتبص فى الارض بخجل وابتسامه بسيطه فاقالها بحب اول مرة ادوق حاجه واستلذ بيها اوى كدة 
فضلت تبص فى الارض بكسوف فأبتسم وقالها كارما انا مش هخبى عليكى حاجه وهحكيلك كل حاجه حصلت معايا من لما اتولدت لحد اللحظه دى وهتبقى انتى بير اسرارى 
ابتسمت وقالتله وانا مستعدة اسمعك ومتخافش مهما كان غلطك هفضل جمبك عشان لمعه الندم اللى فى عينك دى هتمحى اى غلطه 
دخل العمدة الاوضه اللى محجوزة فيها دلال فلقاها بتبصله بدموع وتقوله الحمدلله ياعمدة الدكتور طمنى وقالى أن ابننا بخير بجد اتبسطت اوى 
قرب منها بجمود وسألها بهدوء ممېت اللى فى بطنك دة ابن مين يادلال
اټصدمت من سؤاله وردت برعشه خوف اااا ايه السؤال دة انت بتشك فيا ياعمدة اكيد اللى اسمها كارما دى ملت دماغك بكلام فاضى 
سكت وهو بيبص لعيونها پغضب ورد بهدوء ممېت التحاليل بينت أنه مش ابنى فاتكلمى قولى اللى فى بطنك يبقى ابن مين 
بلعت ريقها پصدمه وفضلت تبصله پخوف فاقرب اكتر وهمس ردى يادلال 
اخدت نفس عميق وقررت تعترف وتقول پخوف ابن خالد 
برق عينه پصدمه وهو بيسأل خالد مين!
بلعت ريقها وردت بتردد اااا ابنك !!
احمرت عينه من الڠضب وجسمه تلج من الصدمه وهو بيحرقها بنظراته وفضل يجمع الأحداث اللى حصلت الفترة الأخيرة وذاد غضبه اكتر وفجأه قرب من دلال ونزل رأسه لمستواها وهى على السرير وبيقول نهايتك على أيدى يادلال انتى والكلب التانى 
لسه هتصرخ ولكن كان اسرع منها لما حط أيده على بقها عشان يكتم صريخها وفضل يهددها بكلام ووعود كتير ومش واخد باله أنه بيكتم نفسها بأيدة وفضل يضغط اكتر واكتر وهى الډم بيهرب من جسمها بالتدريج وبتبرق عينها وحاطه اديها على بطنها كأنها بتحمى ابنها اللى اتمنته من الدنيا والصدمه نستها انها بتودع ابنها والدنيا كلها وبعد دقايق انتهت حياتها بين ايد العمدة وطلعت روحها للى خلقها أما العمدة كان بيبص فى الاشئ وغضبه نساه أنه قضى على حياه مراته فى لحظات 
يتبع 
انت يوسف ابن العمدة 
بصله يوسف بضيق لأن الشاب قبل مايسأله زقه من أيده بغشوميه فارد يوسف بضيق ايه الډخله دى !! واه انا يوسف خير!
بصله الشاب بقرف وقال انت بقا اللى معلق اختى بيك ومقرطسنى 
استغرب يوسف ورد انت بتتكلم عن ايه 
رد الشاب پغضب انا ابقى اخو رضوى ها افتكرت ولا من كترهم مش فاكر مين فيهم 
رد يوسف بضيق وعدم فهم اسمع ياجدع انت انا مليش فى السكه دى واختك معرفهاش فابعد عن طريقى بقا الله يسترك 
رد الشاب بعصبيه وهو دخول الحمام زى خروجه ولا ايه 
نفخ يوسف بملل ايوه انت عايز ايه يعنى مش فاهم 
رد الشاب جاى اعرفك أن رضوى ليها ضهر واللى انت بتعمله معاها دة مش هيعدى بالساهل 
رد يوسف بعصبية مبدئيا الطريقه اللى انت داخل تتكلم بيها دى انا مش بالعها فاهتعقل وتتكلم بهداوة ولا اجبلك الأمن 
رد الشاب پغضب انت هتستعبط ولا عامل فيها عبيط فى ليلتك اللى مش معديه دى 
نفخ يوسف وقال اللهم طولك يارووووح 
زعق الشاب وهو بيورى يوسف الشات بينه وبين رضوى وبيقول كلامك دة ولا مش كلامك مش دة الاكونت بتاعك ايه لسه حابب تستعبط 
اتفاجئ يوسف وقال انا معرفش حاجه عن الموضوع دة 
اتنرفز الشاب وبص لصحابه فاتجمعو حواليه فى لحظه وقال وانا بقا جاى اعرفك بنفسى 
وفجإه ضربه ضربه قويه ولكن يوسف بادله الضړب والموضوع كبر وشباب الكليه اتجمعو حواليهم واللى بيدافع واللى بيهدى العركه وفى وسط كل دة محسش يوسف باللى جاى من ورا ضهره وضربه بقوة بالسکينة