روايه اليتيمه والۏحش بقلم نورهان اشرف

هنا تانى ولا المح طائفك فاهمه وعشان تعرفي انى راجل محترم هكمل علاج امك على حسابي الخاص مع ان الصراحه ده كتير عليكى اوى بس مش مشكله هعمل الخير و ارميه البحر فى خلال نص ساعه البواب يكلمنى يقول انك نزلتى فاهمه ولا لا
هند پبكاء حسبي الله ونعم الوكيل فيك ربنا ينتقم منك يا شيخ
اما عزت خرج من الشقه وعلى واشه ابتسامه سعيده كانه حقق اعظم انتصارته

بعد مرور نص ساعه كانت بتخرج هند من الشقه وهى تشعر بضعف كبير لا يعلم مقداره سوي الله واحده كنت تشعر ان العلم كله يتظر لها
عدت الى امها فى المشفي مره اخرى
فضه بستغرابمالك يا هند فى اى
هند بجدية مفيش يا امى تعبانه بس شويه مش اكتر
فضه پخوفلا يا هند اى اللى حصل انا قلبي واجعنى عليكى من ساعت ما خرجتي.
حاولت هند ان تتمسك امام امها فاهى تشعر ان امها قد علمت بما حدث معاها
مفيش حاجه يا ماما انا والله تعبانه مش اكتر
فضه بحزن ماشي يا هند هصدقك واكدب قلبي
عند عزت راجع المستشفى تانى وكان فى انتظاره صاحبه عمار
عمار بستغراب اى يابنى انت كنت فين انا بقالى ساعتين مستنيك
عزت بابتسامهاى انت مراتى غيران عليا فى اى يا عمار انت مالك
عمار بجديةلا ده انت شكلك رايق على الاخر اى كنت مع واحده
عزت بهدوء الصراحه اه
عمار بسخريةانت مالك قلبت على جزار كدا ليه
عزت هو اى حكايات الجزارين دى انت تقول جزار و هى تقول جزار انت شايفنى لبس جلبيه عليها ډم ولا مسك راسك فى ايدى
عمار بسخريةاى البت دى بتقولك جزار قالت لعزت التهامى جزار ده انت جبتها من عند مين
عزت بملل مفيش واحده امها كنت جايه تعمل عمليه جراحيه بس بت انما اى بطه من الاخر زاى ما بيقولوا
عمار بستغرابعزت البت دى آنسه ولا اي
عزت بمللانسه وانا ..
عمار پصدمهاى ده انت نهار ابوك اسود انت اكيد اټجننت
عزت بقرفلا بقولك اى انا مش عاوز اخرج من المود اللى دخلت فيه عشان كدا اطلع برا احسنلك و احسنلى
قال كدا وخرج من المكتب وساب عزت لوحده لا يشعر بحجم المصېبه الذي فعلها
مر على ذلك اليوم عشر ايام وها اليوم الخاص بخروج فضه من المشفي حضرت هند كل حاجه لكى تمشي من تلك المستشفى الملعونه
هند بهدوء يلا يا ماما انا جهزت كل حاجه
فضه يلا يا قلب فضه
قامت فضه من على
السرير وكدت ان تخرج من الغرفه لكن قطعه دخول عزت وعلى واجهه ابتسامه ونظر الى الحاجه فضه وقال حمدالله على السلامه يا حجه
فضهالله يسلمك يابنى
عزت تعال يابنى خد الحاجات دى من الانسه قال الكلمه دى بسخريه كبير
وانت يابنى خد الحاجه و خرجها لحد العربيه
خرجت فضه من الامان جات هند عشان تخرج خلف امها مسك عزت ايدها وقالها
لو احتاجتى اى حاجه تعالى واطلبي وانا مش هتاخر عليكى
توسعت عينه من الصدمه مصډوم انه بالقلم ومن مين من بت ملهاش لازم من واجه نظره
هند بقرف القلم ده عشان تفوق يمكن تعرف حجم المصېبه اللى انت فيها اصل اوع تكون فاكر ان ربنا هيسيبك او هيسبنى احنا الاتنين ربنا هينتقم مننا عشان عصينا
اقترب عزت منها و مسكها من ايدها وقال انتى عارفه انا ممكن اعمل فيكى اى انتى عارفه انا ممكن ارد القلم ده ليكى ازاى بس انا مش هعمل حاجه مش عشانك لا انا مش هعمل حاجه عشان امك بس اصل انا قلبي طيب
هند بسخرية يا حنين تصدق الدمعه هتفر من عينى
نظر لها بقرف وقال يلا اطلعى برا بدل مخليكى تندمى على اليوم اللى اتولدتى فيه
خرجت هند من المشفى وقعدت فى العربيه جمب ولدتها
فضه
هند انا عاوزه افهم فى
اى بينك وبين الراجل اللى جواء ده انا مش مصدقه انه بيعمل كدا لله
هند بسخريةيعنى هيكون في اى يا ماما بس
فضه شوفى انتى يا بنت بطنى
بصت ليها هند پخوف ونظرات فى الاتجاه الاخر
رجعت فضه و هند ل حياتهم تانى و حاولت هند تنساه الى حصل او بتحاول تنساه لان اللى حصله معاها كان
كان قاعد فى مكتبه بيشتغل بكل هدوء وفجاه دخلت عليه بتول زوجته او طليقته
عزت پغضبانتى اى اللى دخلك هنا ودخلتى هنا ازاى
بتول بهدوءمالك يا زيزو فيك اى انا جايه عشان اطمن عليك اصل انت واحشني اوي
عزت بقرفبقولك اى يا بتول انا مش عاوز واجع دماغ وبعدين انا مش فضيلك اصلا
اقتربت منه بتول وقالت تصدق بقا انى زعلانه منك و اوى كمان بقا يا نوتى نسيت بتول حبيبتك
عزت بسخرية اكبر تخيلي بقا انك مش واحشنى ولا حته بفكر فيكى ولا حته فكر انتى مين انا لو افتكرتك بجد هبقا نوتى
ضغط بتول على سنانها وقالت يا راجل ده انا قربت اصدقك
بعد عزت ايدها من عليه وقال لا صدقي و قولى انتى عاوزه اى بدل ماجيب الامن يرميكي برا اصل مش عاوز حاجه توسخ المستشفى
بتول اى يا زيزو مالك مش انا بتول حبيبتك اللى كنت بتتمنا منها ضحكه ولو صغيره اى الى غيرك
عزت بسخرية وهو يجلس على كرسيه هو انتى متعرفش ولا انا مقولتلكيش اسكتى مش انا اتجوزت لا وكمان مراتى و حبيبت قلبي حامل عقبالك بقا يا لولو
بتول پصدمهاى الى انت بتقوله ده يا عزت اتجوزت انت بتهزر ولا بتقول كدا عشان تحرك قلبي ناحيتك
عزت بمللقلب مين يا لولو ده انا متجوز ست ستك كمان اه بس لو شوفتيها انتى عارفه دى مش نستنى انتى مين لا ده انا عاوز انساه حياتى قبلها ومفتكرش غير اللى معاها دى زاى ما بيقول دي مش ستهم لا دى ست ستهم
بتول ونسيت حبك ليا
عزت بغناءحب اى اللى
انت جاي تقول عليه انت عارف قبل معناه الحب اى يا لولو انا لم شوفت هند مراتى عرفت معانا الحب اللى بجد اه وبعدين يلا اخرجى برا اصل مراتى بتغير عليا مۏت وانا مش عاوزها تزعل منى
لم تتحمل بتول الاهانه اكثر من كدا خرجت من المكتب وهى تحاول ان تتمسك نعم هى لا تحب عزت ولكن كان يكفيها هوسه و حبه لها
ام عن عزت لا يصدق انه فعل هذا مع من كنت اهم شئ فى حياته لا يصدق انه قال ذلك ولا يعرف لماذا جات هند على لسانه
ام عند هند كنت تجلس فى غرفتها تبكى من تلك المصبيه الجديده فاهى كنت تحاول ان تنساه ما فعله معاها 
دخلت فضه الاوضه على هند وقالتانا النهارده انا عاوزه اعرف فيكى اى متغيره ليه من ساعت ما كنت فى المستشفى وانتى حالك اتبدل
هند بحزن ميفش حاجه يا ماما تعبانه
فضه پخوفلا فيكى يا هند انا قلبي واجعنى عليكى وبيقولى ان فى كارثه حصلت طمنى قلبي يا هند
هند بنهياراه يا امى فى كارثه وكارثه كبيره كمان انا حامل
فضه پصدمهاى حامل ازاى و من مين انطقي قولى قبل ما اغسل عاړك بايدي
هند پبكاءعشان تعملى العملية عشان انقذك من المۏت عشان مترحيش منى
فضه بعويليرتك سبتيني يارتني كنت مۏت و مشوفتش اليوم ده ليه يا هند ليه يا بنتى كسرتي راسي 
هند بصړاخطب انا كان فى ايدى اى اعمله كنت اتصرف ازاى اسيبك يعنى ولا كنت اعمل اى
فضه بقوهاحنا لازم نروح ل اى دكتور عشان ننزل الڤضيحه الى فى بطنك و هنمشي من المنطقة هنا بدل ما تبقا فضحتك اكبر فاهمه
هند بحزنانا مش عاوزه انزله حرام يا امى ده روح ملوش ذنب فى اللى حصل ولا انا كمان ليا ذنب
فضه
روايه_اليتيمه_والوحش
بقلم_نورهان_اشرف
البارت_الخامس
عاوزه تحتفظي بابن انتى شكلك اټجننتي على الاخر
هند بحزن يا امى هو مش ذنبه حاجه ايدك يا امى بلاش انا مش هقدر روح ده ربنا يحسبني عليها
فضه بسخريةانتى لو تعرفي ربنا بجد مكنتيش عملتى كدا بس هقول اى انتى مش الذنب كله عليكى حسبي الله فى اللي مفكرش غير فى و الولد ده هينزل ڠصب عن عينك
قالت كدا وخرجت من الاوضه وسابت هند تبكي على هذا الطفل الصغير
ام عند دولت كنت مصدومه من اللى بتسمعه من شاكى صاحبتها على الهاتف
شاكي بحزنلا انا بجد زعلانه منك يا دودو يعنى ابنك يجوز حته من غير ما تعزمنى بس انا احسن منك واتصلت عشان أقولك الف مبروك على البيبي
دولت بهدوءالله يبارك فيكى يا شاكى عقبال بتول لم تخلف من جوزها
شاكي اسكتى مش لولو اطلقت من جوزها ده حته زعلت لم عرفت ان عزت اتجوز بس مش مشكله اهم حاجه تكون مراته كويسه
دولت بهدوءاه هى الصراحه غاده طيبه
شاكي بسخريةهى مش اسمها هند برضوا ولا انتى شكلك
اتلغبطى
دولتاه هند بس انا بحب غاده
اكتر مع السلامه انتى يا شاكى عشان محمد بينده عليا
قالت كدا وقفلت التلفون حته من غير ما تسمع رد وخرجت من الاوضه على مكتب محمد على
طول
دولت پغضبشوفت ابنك عمل اى
محمد بسخريةهيكون عمل اى يعنى وبعدين هو اصلا ابنك بيبطل عمايل
دولت بصړاخلا مفيش البيه اتجوز لا وكمان مراته حامل واللى تقولى كدا شاكي ام طلقته تخيل
محمد پصدمهانتى بتقولى اى قصدك عزت ابننا
دولت پقهر امال هيكون مين غيره انا عاوزها اعرف أنهى اتجوزها عاوزه اعرف جابها من انهى مقلب زباله
محمد بسخريةيعنى ده كل اللى فارق معاكى انا عاوز اعرف اى اصلا سبب الجواز ولا يمكن يكون تصليح غلطه بس ابنك عنده ميه طريقه يصلح بيها غلطته غير الجواز
اتصل محمد بعزت وطلب منه الحضور فورا
عزت فى اى يا بابا انا قلقت عليك انت و ماما
محمد بسخريةلا يارجل هو انت ليه فاكر ان ليك اب و ام طب والله كتر خيرك طب بقا بمناسبة انك فاكر ان
مزال محمد على سخريتهلا ما انا جايبك عشان تقولى الصح من الغلط
عزت بهدوءاصل انا اتجوزت وطلقت بسرعه يعنى تقدر تقول انه فى نفس اليوم
محمد بسخريةاممم يعنى لمتعتك انت اكيد اټجننت انت لازم تحط فى مصحه يمكن يرجع ليك عقلك من تانى
عزت بهدوء بابا انا .....
محمد پغضبانت متقولش حاجه خالص انت عارف دلوقتي احنا اتفضحنا ازاى ولا اى الى المواقع بتكتبه عليك
لا المصېبه الاكبر لم تعرف ان اللى ابنك اتجوزها كنت بنت بنوت لا وكمان ابنك استغل مرض امها عشان توفق على القرف ده
كان ده صوت عمار الذي داخل منذ اول الحوار
واقع محمد على الكرسي وهو حاسس ان قلبه هيخرج من مكانه وقال ل عزتانت كدا فعلا اټجننت انت لازم تدور على البنت دى واتصلح غلطاتك يامه كدا يامه ولا انت ابنى ولا انا اعرفك من اصله وتنساه