رغبه الاڼتقام بقلم ايه عبدالسلام

ما فتحية قالت متنسيش تجيبى معاكى صنية كاب كيك علشان عايزة اعمله لانى الصنية بتاعتى ضاعت
ميرنا اتنفست براحة و بعدين قالت ببرود حاضر
نزلت و اول ما نزلت وقفت تاكسى و اتديتله عنوان الشركة
اول ما وصلت قالت للسكرتيره بتكبر قولى لايهاب ان ميرنا واقفة برا
السكرتيرة بصت عليها بإستغراب بس خبطت و دخلت و بعد ثوانى خرجت و قال لميرنا برسمية مستنيكى جوه يا هانم
ميرنا دخلت و اعدت على المكتب و ايهاب قال تشربى ايه
ميرنا برفض لا شكرا مش عايزة
ايهاب لا طبعا لازم تشربى حاجة
ميرنا بإبتسامة خلاص هاشرب عصير برتقان

ايهاب طلب العصير و ميرنا شربته و استناها لما شربته و رفع سماعة مكتبه و قال هاتى الورق اللى قولتلك عليه
السكرتيرة جابت الورق و ميرنا حست نفسها دايخة شوية بس اتملكت نفسها و مضت على المكان اللى ايهاب قال قال عليه
عدى شوية وقت لحد ما قامت بخضة و هى حاسة بحاجة بتتكب عليها
ايهاب پغضب و هو ماسك الكوباية اللى رشها بيها بتستغفلينى طلعتى متجوزة و بتلعبى عليا
ميرنا وسعت عيونها پصدمة و بصتله پخوف
بتستغفلينى طلعتى متجوزة و بتلعبى عليا
ميرنا و سعت عيونها پصدمة و بصتله پخوف و قالت بتوتر ا انت عرفت منين
ايهاب پغضب و هو بيحدف الكوباية هو دا اللى هامك
ليه خبيتى عليا حاجة زى كدا .. للدرجادى انا مشاعرى عندك ملهاش و لا اى قيمة
ليه سبتينى اتقرب منك من الاول
كمل بزعيق ما تردى ساكتة ليه
ميرنا من كتر خۏفها من منظره فضلت تفكر لحد ما قالت و هى بتتصنع البكاء محدش فيكم كويس .. كلكم وحشين
ايهاب پصدمة و ڠضب انتى بتقولى ايه
ميرنا و هى بتتشحتف مش كفاية عليا جوزى الظالم هاتيجى انت كمان و تكمل عليا
ايهاب ضم حواجبه بعدم فهم و قال بعصبية وضحى
ميرنا اخدت نفسها و قالت وهى بتبكى انا متجوزتوش بإرادتى انا اتجوزته ڠصب عنى .. هو اللى هددنى علشان اتجوزه .. انا مبكرهش فى حياتى اده
ايهاب پصدمة ايه
ميرنا بتمثيل الحزن انا شوفت معاه اسود ايام حياتى .. من ضړب لذل لاهانة لحد ما خلاص معنتش قادرة استحمل اكتر من كدا
مثلت البراءة و هى بتبصله انا كنت خلاص عايشة من غير روح بس بعد ما قابلتك و انا حسيت نفسى عايشة .. بعد ما حبيتك حزنت اكتر لانى ادركت ان انا ضيعت سنين كتير من حياتى مع اللى ميستحقنيش
ايهاب فضل كدبتى عليا و ماقولتليش من الاول
ميرنا پصدمة يعنى ايه
ايهاب ببرود يعنى اللى سمعتيه و اتفضلى اخرجى بره
ميرنا فضلت واقفة متجمدة مكانها و هو قال بزعيق انا مش قولت بره
ميرنا خرجت پصدمة و هى بتقول يعنى ايه .. يعنى كل حاجة باظت
قالت پحقد و غل لأ مستحيل دا يحصل .. مش بعد كل اللى انا عملته دا و فى الاخر اطلع من المولد بلا حمص .. انا لازم اعمل حاجة
روحت البيت و هى متعكننة و لقت فتحية بتقول بإستغراب فين الحاجة اللى انتى جبتيها
ميرنا بصت عليها بغل و دخلت و رزعت باب اوضتها فى وشها
فتحية بإستغراب مالها دى
عند خالد
كان قاعد مش قادر و عمال يعرق و حاسس نفسه عايز ينام
دخل عليه محمود و قال پصدمة خالد انت مالك
خالد بتعب مافيش
محمود بإعتراض لا طبعا انت بتقول ايه دا انت بتاخد نفسك بالعافية انت لازم تروح ترتاح
خالد بضيق انا مش مروح فى حته و بعدين انت كنت جاى ليه
محمود جاى علشان اقولك ان منصور بيه قدم ميعاد توقيع الصفقة و هيبقى انهاردة بدل بكرة علشان هيسافر بكره ضرورى
خالد بتعب و صداع هو هيجى امتى
محمود جاى فى الطريق خلاص
خالد ماشى اخرج انت بس علشان هظبط الورق بتاع الصفقة
محمد هز راسه بقلة حيلة و خرج و خالد مسك الاوراق و فضل يظبط فيهم
بعد شوية
كانوا كلهم فى الاجتماع و كل واحد راجع ورق التانى لحد ما تمت الصفقة
منصور بيه بعد ما مضى قال لخالد بإستغراب انت مالك كدا
خالد بتعب مافيش انا تعبان شوية بس
منصور ببرود روح اكشف علشان حالتك متطمنش
خالد هز راسه و قام خرج من الشركة علشان يريح شوية
بعد شوية وقت عند رنيم و محمد
محمد بضحك