روايه حكايتى معاك للكاتبه ايمان ياسر

.. ومراد واقف مش عارف يقول اى من الصدمه .
مراد مراااد انت ي بنى بكلمك احم مش
عارف اقولك اى بس فيه حد اتقدملها .
احمد پصدمه نعم !!!! يعنى اى وانا انت اكيد بتهزر صح .
مراد قعد جمبه أهدى بس ي احمد انا مش عارف دا حصل ازاى بس اكيد فيه سوء تفاهم .نام بس دلوقتى وبكرا ربنا يحلها ..
وجه تانى يوم خرجت هند من اوضتها ..
ابوها رايحه فين!! هند نازله الجامعه ..
ابوها لا مافيش نزول ..
هند اى يعنى اى وفى نفسها انا لازم اشوف احمد واتكلم معاه بس انا عندى امتحان مهم النهارده ولازم اروح.
امتحان ودا هيخلص ع امتى ..
هند مش عارفه لسه بس هخلص وارجع علطول ..
ماشى متتاخريش ونزلت علطول وراحت ع الجامعه .
وصلت ورنا جت عليها هند دورى معايا بسرعه ع مراد انا معنديش وقت لازم اشوف احمد دلوقتى حالا..
رنا حاضر يلا بينا وقعدوا نص ساعه يدورا عليه مش موجود ..
هند اوف وبعدين تفتكرى مجاش اصلا.
رنا مش عارفه استنى انا سجلت الرقم امبارح اما رن عندى .
واتصلت عليه الو مراد انا رنا هو انت مجتش الكليه .
مراد ايوا شدت هند منها الفون بسرعه انتوا ف مستشفى اى ..
مراد هند !! مش وقته ي مراد بسرعه ..واداها العنوان وراحوا ..
دخلت هند جرى هو فين .
مراد شاورها ع الاوضه ودخلت عنده .. احمد اول مشافها حاول يقوم واتوجع من الالم .. هند خليك مكانك انت تعبان وقعدت جمبه ومسكت ايده طمنى عليك عامل اى.
احمد عريس اى إلى جالك امبارح ده انا لازم اكلم باباكى وافهمه ع كل حاجه ..
هند بسرعه لا ي احمد اوعى تتسرع وتعمل حاجه بابا ع آخره منى هو عنده حق انا خنت ثقته بس كنت هقوله والله ..
احمد منا مش هسيبك تضيعى منك وبضعف هند انا بحبك ومتسحيل اسيبك لغيرى فاهمه ..
هند بعياط ولا انا متخيله أن ممكن اكون لحد غيرك .
احمد والعمل دلوقتى .. سكتت شويه وبعدين كملت مش عارفه ي احمد بس الخطوبه الخميس الجاى ونزلت وشها ف الارض .
احمد بعصبيه وبدأ يوقع اى حاجه قدامه مش هيحصل مش هيحصل لا انتى فاهمه انتى ليا وبس ي هند ..
هند اتخضت من رد فعله أهدى بس ي احمد ي مراد نادى للدكتور بسرعه دخل مراد ورنا واتصدموا من حالته دخلت ممرضه وأداته حقنه مهدئه ونام .
خرجوا كلهم هند بعياط خلى بالك منه ي مراد لاحسن يعمل ف نفسه حاجه وبلغه انى بحبه ومش هحب غيره ابدأ مهما حصل 
يلا ي رنا .
مراد لا اله الاالله اى ال بيحصل ده بس ..استغفر الله العظيم.
كل يوم كان بيعدى عليهم كان اصعب من ال قبله لا بيشوفوا بعض ولا حتى بيتكلموا ..
قبل الخطوبه بيوم دخلت مامتها قومى يلا ي هند عشان تجهزى نفسك .. هند طيب وكانت يتنفذ الاوامر ومش حاسه بالى حواليها ..
وعدى اليوم بكل تجهيزاته وجه اليوم المنتظر يوم الخطوبه ..
دخل مازن وخدها من الكوافير ومافيش اى ريأكشن منها 
مازن زى القمر .. هند بهدوء متشكره .
هند بصوت مكتوم من العياط مش طايقه ولا عارفه اتقبل أن خلاص كدا ويا ريت يخدوا عشان تبوظ من اولها ..
وطلعوا ع القاعه وهند طول الطريق ساكته ومش بتبتسم الا لو رنا قالتلها ..
دخلوا القاعه فى أجواء من الاغانى وبدأت المعازيم تيجى تبارك لهم ..
رنا مش معقول هو جاى يعمل اى ..
بصت هند لقت احمد ومراد ومامته دااخلين ..
مراد مش عارف انا ليه طاوعتك وجبتك معايا اوعى تعمل حاجه ي احمد ع الأقل عشان سمعتها قدام الناس .
احمد بيحاول يهدى نفسه فهمت ي مراد من امبارح بتقولى ف نفس الكلمتين حفظتهم اسكت بقى وسبنى فى حالى ..
بصت هند لقيته جاى عليهم قامت وقفت من الصدمه وافتكرت كلامه اخر مره مش هيحصل ي هند انتى ليا ليا وبس خاڤت يعمل اى تصرف متهور منه والدنيا تبوظ ..
بص مازن ليها وباستغراب وقفتى ليه! 
هند بصوت
مرتعش وواطى الله يبارك فيك وفضلوا باصين
لبعض شويه خدت بالها وشدت أيدها بسرعه وسلم ع مازن وكان بيتخيل نفسه لو ضربه