روايه حكايتى معاك للكاتبه ايمان ياسر
المحتويات
الانسه مش بتأخد العلاج بتاعها بصلها احمد بلوم وخد الدكتور وخرجوا .
الدكتور بصراحه ي جماعه هى لازم تعمل العمليه ف اسرع وقت العلاج مش جايب فائده ..
احمد وأبوها ونعم بالله. طيب خدوا قرار وبلغونى .
احمد تمام ها ي عمى .
ابوها قعد والله مش عارفه انا خاېف عليها .
احمد انا خاېف اكتر بس لازم نتصرف لازم تعملها انا مش مستعد أشوفها پتتعذب قدامى كدا .. ف حاجه كمان .
ابوها باستغراب دلوقتى !!! وفهم قصده .
احمد ارجوك ي عمى وافق انا لازم اكون معاها هى محتجانى دلوقتى عن اى وقت فات ..
ابوها حاضر بكرا الصبح هجيب المأذون ..
طب تعالى اوصلكم وانا هقعد معاها وابقى اطمنكم من وقت للتانى .. مټخافيش عليها ي طنط .
امها بعياط ربنا يقومها بالسلامه يا رب .. ووصلهم ورجع ليها..
سنه صوتها من وراه طول عمرى بقول اخترت صح ..
هند انتى لازم تعملى العمليه عشان خاطرى مش مستعد اشوفك بتتألمى قدامى كل شويه كدا ..
هند حطت ايديها
ع وشه انا مش عاوزة اموت واسيبك اعيش بعذابى بس انت متبعدش عنى مسح دموعها..
صدقينى عمرى مبعد هفضل سند وضهرك ماشى ..
تانى يوم الصبح ها خدتوا قرار ..
احمد ايوا هند هتعمل العمليه إن شاء الله ودخل المأذون مع باباها وكتبوا الكتاب ..
واستعدت للعمليات .. هند پخوف مهما حصل ي احمد هفضل احبك ومش عاوزك تزعل من النتيجه ..
احمد ششش هتقومى بالسلامه والله يلا بقى متتأخريش مستنيكى ..
وشريط حياته بقى قدامه وبيفتكر كل لحظه كانت بينهم بحلوها ومرها يا رب أنا راضى بقضاءك وقدرك سلمت امرى ليك رجعهالى كويسه يا رب يا رب وعدى اكتر من اربع ساعات وفونه رن ..
ابو ايوا ي عمى ابوها ساكت وبيعيط بس .
احمد بدموع ف عينه لا هى هى كويسه صح قولى ي عمى بالله عليك .. كويسه صح .
احمد بقى طاير من الفرحه انا جاى حالا ودخل جرى عليها علطول ..
احمد هى فين عاوز أشوفها .. الممرضه هى ف العنايه دلوقتى شويه وتخرج ع اوضه تانيه ..
احمد انا عملت اللى هى تستحقه ربنا يخليكوا لبعض دائما يا رب ..
وعدى الوقت ودخل قعد معاها مش قولتلك هتقومى بالسلامه ..
ضحكوا كلهم عليه وسع كدا بقى عاوز اسلم ع مرات ابنى الله ..
حمد لله ع سلامتك ي حبيبتى الله يسلمك ي طنط ..
مراد موتى الواد من الړعب ي حبه عينه .. ابتسمت منال شدى حيلك كدا بقى الراجل ع آخره وعاوز يفرح..
احمد بصوت واطى يخربيتكم محطمين احلامى كدا ..
مراد سمعه بتقول حاجه ي حبيبى احمد بقولك وحشتنى ..
واتجوزا وكانت هند واقفه ع الشط مسكها احمد من وسطها القمر بيفكر ف اى ..
هند مش مصدقه انك معايا دا كأنه حلم ..
هو حلم فعلا بس اتحقق وهمس ف ودنها فى كلام كتير عاوز اقولك عليه ..
هند قول شالها وبغمزه تؤتؤ مش هنا .
هااااا وبعدين تيتا ي تيتااااااا ..
هند اى ي بت
چودى الله مش هتكملى الحكايه ..
جدك زمانه جاى قومى قومى شوفى الاكل ..
چودى اى ي هند بتوزعينى ولا اى الاكل جاهز ..كملى بقى .
هند كفايا عليكى أوى النهارده اى مزهقتيش ...
چودى تعرفى ي تيتا انا مش هتجوز حد الا واحد زى جدو كدا ..
احمد دخل سلام عليكم ومعاه بطيخه كبيره ..
چودى حمد لله ع سلامتك ي جدو هات عنك هات ..
احمد بابتسامه تقيله عليكى چودى بفخر والعضلات دى تروح فين ولسه بتشلها
كانت هتقع بيها ..
احمد وهند ضحكوا عليها وراح قعد جمبها وحشتينى ..
هند بكسوف لسه زى مانت بس عشان چودى واقفه ..
احمد چودى ي حبيبتى متقطعى البطيخه دى وتيجى..
چودى امممم انت بتوزعنى ي جدو ..
احمد يستى اعتبريها بوزعك يلا عشان عاوز
متابعة القراءة
